نظریات انسان شناسی و مکارم اخلاقی از خاتم الانبیاء و خاتم المرسلین حضرت محمد سلام الله علیه
1- نشان منافق سه چیز است :
1- سخن به دروغ بگوید .
2- از وعده تخلف کند .
3- در امانت خیانت نماید .
صحیح مسلم ، کتاب الایمان ، ح 89
2- منفورترین چیزهاى حلال در پیش خدا طلاق است .
سنن ابى داود ، کتاب الظ‌لاق ، ح 63
3- از جمله بندگان آن کس پیش خدا محبوب‌تر است که براى بندگان سودمندتر است .
نهج الفصاحه ، ص 15 ، ح 86
چكيده
از روايات نقل شده از امام رضا عليه السلام، مقايسه پيامبر و امام و ذكر بيشتر صفات پيامبر براى امام استفاده مى شود. با كمك اين روايات و تحليل آنها ثابت مى شود كه مقام امامت ويژه افرادى است كه از بيشتر ويژگى هاى پيامبر برخوردار باشند. اين گونه نيست كه هر كسى با عنوان خليفه و حاكم مسلمين و مانند آن، شايستگى جايگاه امامت را داشته باشد.
اين نوشتار مى كوشد با روش اسنادى و تحليلى با توجه به روايات نقل شده از امام رضا عليه السلام ديدگاه ايشان در مقايسه پيامبر و امام را بررسى كند. نتيجه بررسى اين پژوهش آن است كه ميان پيامبر و امام صفات مشتركى وجود دارد؛ مانند بندگى، برگزيده و نصب شدن، عصمت، علم الهى، حجت الهى و خلافت الهى و لازم الاطاعه بودن. در كنار اين اشتراك، پيامبر و امام از لحاظ چگونگى ارتباط با فرشته تفاوت نيز دارند. همچنين امام (از لحاظ امام بودن) از پيامبر(از لحاظ پيامبر بودن) برتر است.
در طول تاریخ بشریت، کم تر انسانی وجود دارد که مانند پیامبراسلام تمام خصوصیات زندگی اش به طور واضح و روشن بیان و ثبت شده باشد.
خداوند متعال در قرآن کریم کتابی که خود حافظ اوست (1) و بدون هیچ تغییری تا قیامت باقی است با زیباترین عبارات و کامل ترین بیانات، آن حضرت را معرفی نموده و با عالی ترین صفات ستوده است.
خداوند متعال می فرماید: انک لعلی خلق عظیم »; (2) ای پیامبر!
تو بر اخلاقی عظیم استوار هستی.
انت اخى و وزیرى و وارثى و خلیفتى من بعدى. كفایة الطالب ص 205 (حدیث نبوى)
1ـ حدیث غدیر: علماء و مفسرین از عامه و خاصه نوشتهاند كه پیغمبر اكرم صلى الله علیه و آله موقع مراجعت از حجة الوداع در غدیر خم توقف نموده و پس از ایراد خطبه به مردم فرمود آیا من نسبت به شما اولى به تصرف نیستم؟ عرض كردند چرا؟ فرمود: من كنت مولاه فهذا على مولاه؛ هر كس كه من مولا و صاحب اختیار او هستم این على مولاى او خواهد بود و بدین ترتیب او را به ولایت و پیشوائى مردم منصوب گردانید. (1)
ضرورت وجود حجت الله در زمین در مقاله دیگری بررسی شده است و مشخص گردید که از زمان آدم تا به حال این سنت الهی بوده است که حجت الهی در زمین حضور داشته باشد. بدون حجت خدا زمین بر جای نخواهد ماند. هر کس حجت خدا را رها کند هلاک می گردد و هر کس ملازمش باشد؛ نجات می یابد.
پس از پیامبر ختمی مرتبت، حضرت امیرالمومنین (علیه السّلام) حجت خدا بر خلق و خلیفه الله هستند و پس از ایشان ائمه معصومین (علیهم السّلام) طبق نصّ الهی حجت خدا در زمین و خلیفه الله و جانشین پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) می باشند. در معارف شیعی متأخر به خلیفه و جانشین خدا بودن ائمه معصومین (علیهم السّلام) کمتر توجه و تبیین شده است. از دیر باز مقام خلیفه الهی مورد ادعای فرقه های مختلف از جمله صوفیه و گروههایی که به مشرب صوفیان علاقمند هستند و همچنین حکام و دیگر گروهها قرار گرفته است اما در واقع تنها انسانهای کامل و خلیفه ها و حجتهای خداوندی بر روی زمین منحصرا ائمه اطهار (علیهم السّلام) هستند.
احادیث بسیاری از پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) و ائمه معصومین (علیهم السّلام) درباره فضایل و منزلت والای حضرت امیرالمومنین علی بن ابیطالب (علیه السّلام) به ما رسیده است و بعضی از احادیث به ابعادی از منزلت و فضایل حضرت امیرالمومنین (علیه السّلام) اشاره دارد که ولایت، حجه اللهی و خلیفه اللهی حضرت را به اثبات می رساند.
امامت به چه معناست؟
کلمه ی امام به معنای پیشوا و رهبر است. اعم از این که این پیشوایی به سوی سعادت و کمال و یا در جهت انحطاط و سقوط باشد; پیشوا یعنی کسی که پیش رو است و عده ای تابع و پیرو او هستند; اعم از آن که عادل و درست کار باشد و یا باطل و گم راه کننده;[1] در قرآن کریم واژه ی امام در هر دو معنا به کار رفته است:
(وَجَعَلْناهُمْ أَئِـمَّةً یَهْدُونَ بِأَمْرِنا)[2]; ما آن ها را پیشوایان هادی به امر خودمان قرار دادیم.
و در جای دیگر می فرماید: (أَئِمَّـةً یَدْعُونَ إِلی النّارِ)[3]; پیشوایانی که مردم را به سوی آتش می خوانند.
معنای اصطلاحی امام
آن چه در بحث امامت مورد نظر شیعه است، امام به معنای خلیفه و جانشین رسول خدا ـ صلی الله علیه وآله وسلم ـ است که با او در تمام وظایف و مسئولیت های الهی غیر از تلقّی و دریافت وحی، مشترک است.
امامت در اصطلاح شیعه، عبارت از یک منصب عام الهی و خدادادی است.[4] امام رضا ـ علیه السلام ـ در تعریف امام می فرماید: امامت زمام دین و نظام مسلمین و صلاح دنیا و عزّت مؤمنان است. امامت اساس اسلام بارور و شاخه ی بلند آن است. امام، حلال خدا را حلال و حرام خدا را حرام می شمرد و آن را تحقق می بخشد; حدود الهی را به پا می دارد و از دین خدا دفاع می کند و به سوی راه پروردگارش به وسیله ی دانش و اندرز نیکو و دلیل رسا و محکم دعوت می کند. امام امین خداوند در میان مردم، حجت حق بر خلق، خلیفه ی الهی در جامعه، رهبر و ره نمای خلق به سوی حق و نگهبان حریم حقوق الهی است.[5]
(مدیر آرمانی)كسی است كه زحمت زیردستان خود را بردوش كشیده، پیوسته به یاریشان می شتابد، بخشنده و سخی است، با قدرتمندان سازش نمی كند، و در خود احساس قدرت می كند چون مالك قلب مردم است و نیازی به سازشكاری و پنهانكاری در زندگی ندارد؛
مدیریت مالی
پول و ثروت یکی از مهم‌ترین ابزارهای هر نهاد و شرکت محسوب میشود که برای به دست آوردن و هزینه کردن آن باید دارای یک مدیریت و برنامه ریزی دقیق باشیم. رشته مدیریت مالی به منظور آشنایی افراد با سیستمهای جدید و توانایی تجزیه و تحلیل دقیق مسائل مالی ایجاد شده است.
کُلُوا وَاشْرَبُوا وَلَا تُسْرِفُوا ۚ إِنَّهُ لَا یُحِبُّ الْمُسْرِفِینَ ﴿٣١﴾ اعراف
Наслаждайтесь пищей и питьём, разрешёнными Аллахом, но не излишестуйте; не ешьте и не пейте запрещённого Аллахом. Ведь Он не любит излишестующих и неумеренных! (31)
۱ توسعه اقتصادی با خداگرایی
وَ یا قَوْمِ اسْتَغْفِرُوا رَبَّکُمْ ثُمَّ تُوبُوا إِلَیْهِ یُرْسِلِ السَّماءَ عَلَیْکُمْ مِدْراراً وَ یَزِدْکُمْ قُوَّةً إِلى قُوَّتِکُمْ…»
(هود: پنجاه و دو) : هود خطاب به مردم گفت:ای قوم من! از پروردگارتان طلب آمرزش کنید، سپس به سوی او بازگردید و توبه نمایید تا او از آسمان پی درپی بر شما باران و برکت بفرستد و نیرویی بر نیروی شما بیفزاید.
وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُری آمَنُوا وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنا عَلَیْهِمْ بَرَکاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ » (اعراف: نود و شش): و اگر اهل شهر و دیارها ایمان می‌آوردند و پرهیزکاری پیشه می‌کردند، برکات آسمان و زمین را بر آنها می‌گشودیم.
لغت مدير و مديريت ، گرچه ريشه عربي دارد ولي در منابع اسلامي بيشتر با واژه هايي مانند اداره کننده ، رهبر و متصدي امور، امامت، ولايت ، امارت ، رياست ، سياست به کار برده مي شود.
تعريف مديريت از نظر استاد مطهري : مديريت انسان ها و رهبري آنها عبارت است از فن بهتر بسيج کردن و بهتر سامان دادن و بهتر سازمان دادن و بهتر کنترل کردن نيروهاي انساني و به کار بردن آنها» (مرتضي مطهري ، امامت و رهبري ، نشر صدرا ، تهران ، 1365، ص 235)
درباره این سایت